روشهای مهار آتش در هواپیما

آتش سوزی کابین هواپیما یکی از خطرناک ترین موقعیت هایی است که خدمه پرواز می توانند با آن مواجه شوند. آتش سوزی در حین پرواز می تواند منجر به از دست دادن هواپیما در مدت زمان کوتاهی شود. خدمه پرواز باید اقدام قاطعانه انجام دهند. داده های یک گزارش از سازمان هواپیمایی انگلستان در سال 2002 نشان داد که از اولین نشانه آتش سوزی در هواپیما، خدمه به طور متوسط 17 دقیقه فرصت دارند تا هواپیما را روی زمین برسانند.
تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که یک آتش‌سوزی بدون محدودیت می‌تواند هواپیما را در کمتر از 20 دقیقه نابود کند. آتش می تواند یک کابین پر از دود را در کمتر از 6 تا 10 دقیقه کاملاً از بین ببرد. زمان برای مبارزه با آتش سوزی در حین پرواز بسیار مهم است.
هنگامی که آتش در داخل کابین مشاهده شد، خدمه باید ابتدا از یک کپسول آتش نشانی قابل حمل استفاده کنند. هدف این است که آتش را با بیشترین سرعت ممکن خاموش کنند تا از پخش شدن دود و دود سمی در هواپیما جلوگیری شود. بیشتر کپسول های آتش نشانی هواپیما از هالون استفاده می کنند زیرا هالون یک عامل چند منظوره است.
اکثر هواپیماهای مسافری دارای تجهیزات تشخیص / آتش زیر هستند:
آشکارسازهای دود : آشکارسازهای دود نوری در توالت ها و محفظه های بار نصب می شوند.
کپسول آتش نشانی قابل حمل : قابل حمل در کابین و کاکپیت استفاده می شود.
سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک : سیستم بسته به نوع هواپیما متفاوت است. برخی از هواپیماها دارای سیستم سرکوب خودکار هستند در حالی که برخی دیگر دارای سیستم های دستی هستند.
دستکش های ضد حریق : دستکش ها در کابین پرواز نگهداری می شوند تا از گرما/آتش محافظت کنند.
دستگاه‌های محافظت در برابر دود : این دستگاه‌ها بسته به کابین متفاوت هستند. تجهیزات تنفسی حفاظتی یا هود دود برای مدت کوتاهی اکسیژن را برای مسافران فراهم می کند.
پتوهای آتش نشانی : برخی از پروازها مجهز به پتوهای نسوز هستند که برای خفه کردن آتش های کوچکتر استفاده می شوند.
تمامی هواپیماها ملزم به داشتن تجهیزات اضطراری برای اطفای حریق هستند. خدمه می توانند از وسایل دیگری نیز برای خاموش کردن آتش استفاده کنند. مایعات غیر قابل اشتعال می توانند آتش های کوچکی مانند آتش سوزی های ناشی از وسایل الکترونیکی را خاموش کنند. خاموش کردن این آتش‌سوزی‌ها برای جلوگیری از رسیدن سلول‌های باتری به دور حرارتی (که می‌تواند باعث انفجار شود) مهم است.
رایج ترین مناطق برای آتش سوزی هواپیما کدامند؟
آتش سوزی هواپیما می تواند در مکان های مختلف و به دلایل مختلف رخ دهد. آتش سوزی هواپیما معمولاً به سه نوع موتور، کابین و مخفی طبقه بندی می شود.
آتش سوزی موتور : نشت بیش از حد روغن و احتراق، شایع ترین علل آتش سوزی موتور هستند. نشت سوخت یا فشار در لوله های موتور نیز باعث آتش سوزی می شود. موتورها سیستم های مهار آتش مخصوص به خود را دارند. خلبان می تواند سوخت موتورهای در حال آتش را قطع کند. آتش سوزی موتور نادر و رسیدگی به آن نسبتاً ساده است. خدمه می توانند پس از قطع منبع سوخت، از کپسول های آتش نشانی روی موتور برای خاموش کردن آتش استفاده کنند.
آتش سوزی در کابین : چند دلیل برای آتش سوزی در حین پرواز یا کابین وجود دارد مانند خرابی سیم کشی، خرابی قطعات الکتریکی، باتری های لیتیوم یونی و مدارهای معیوب.
انواع مختلفی از آتش سوزی کابین وجود دارد: آتش سوزی در گالی، آتش سوزی الکتریکی، آتش دستشویی، آتش سوزی ظروف زباله، آتش سوزی صندلی. بسیاری از آتش‌سوزی‌های کابین در نتیجه خطای انسانی به عنوان مثال گرم شدن بیش از حد مواد غذایی در ظرف غذا یا نگهداری نامناسب باتری‌های لیتیومی رخ می‌دهد.
آتش‌های پنهان : آتش‌های پنهان آتش‌هایی هستند که به آسانی قابل دسترسی نیستند و خاموش کردن آنها چالش برانگیز است (یعنی آتش‌سوزی در پشت دیوارهای کناری یا در مناطق بالای سر).
مناطق بالای سر شامل سیستم سرگرمی هواپیما، سیم‌کشی متعدد، کابل‌های سطحی کنترل، بخش‌هایی از سیستم تهویه مطبوع، سیستم اکسیژن مسافران و سایر سیستم‌ها هستند. خرابی هر یک از این قطعات می تواند منجر به آتش سوزی در قسمت بالای سر شود. در بیشتر موارد، قوس الکتریکی در امتداد بسته های سیم باعث آتش سوزی پنهان در حین پرواز می شود. قوس الکتریکی به عنوان رویداد آغازگر عمل می کند و سایر مواد اطراف را مشتعل می کند.
مسافران برای جلوگیری از آتش سوزی در حین پرواز چه کاری می توانند انجام دهند؟
در صورت مشاهده دود، بوی دود، مشاهده دود خروجی از دریچه ها یا پنل های داخلی هواپیما، بلافاصله به یکی از خدمه اطلاع دهید.
اگر مسافری توانا هستید، ممکن است از شما خواسته شود برای مقابله با آتش سوزی کمک کنید. اعضای خدمه به دنبال تمام منابع موجود برای خاموش کردن آتش سوزی های کوچکتر در حین پرواز هستند.
مثل همیشه، پیشگیری کلیدی است. برای مسافران، این به معنای پایبندی به تمام قوانین در هنگام سوار شدن (به عنوان مثال سیگار نکشیدن یا استفاده از سیگار الکترونیکی) و نگهداری صحیح وسایل الکترونیکی شخصی است.